توجه  به خاطر داشته باشید دهان و دندانها ی شما همین امروز نیاز به توجه شما دارند.جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید

تلفن

06133384746

تماس از طریق پیامک 09036111004

اهواز خیابان اصلی کیانپارس بین خیابان دوم وسوم غربی ساختمان زرین طبقه چهار واحد شانزده

اگر شما هر سوال دیگری دارید یا تمایل به گرفتن وقت جهت ویزیت دارید ما مشتاقانه منتظر تماس شما هستیم.

استفاده از مطالب صفحه  دندانپزشکی دکتر شوریابی با ذکر منبع نه تنها بلامانع است بلکه توصیه میشود

خصوصیات کلینیکی:شایعترین سردرد در طبقه Trigeminal autonomic

cephalalgia (TAC) است .نامهای دیگر سردرد خوشه ای  شامل نورالژی میگرنیوس، سندرم ریدر،نورالژی اسفنوپالاتین،نورالژی سیلیاری،هیستامین سفالژیا وسردرد اسلودر میباشد..مردان بیش از زنان وبا نسبت 6 به یک تحت تاثیر قرار میگیرند.اگرچه بیشتر بیماران سردرد را بین سالهای 20 تا50 سالگی (میانگین سی سالگی) تجربه میکنند ولی این اختلال ممکن است در دهه اول زندگی یادر دهه هشتاد زندگی رخ دهد..کودرو گزارش کرد که تنها 18 نفر از 495 بیمار با کلاستر هدک تاریخچه خانوادگی از این اختلال را ذکر میکنند.شیوع سردرد میگرنی در بیماران کلاستر هدک از سایر افراد جامعه بیشتر نیست.اخیرا تحقیقات نشان داده است که ارث نقش خفیفی در ایجاد بیماری دارد اما اثر آن به اندازه میگرن مهم نیست.درد کلاستر هدک سریع و بدون هشدار ایجاد میگردد ودر عرض دو تا 15 دقیقه به اوج خود میرسد شدت آن مشقت بار است و کیفیت آن انفجاری بدون نوسان و عمقی است.تنها گاهگاهی ضربان میکند که تیپیک ویژگیهای دردهای نروواسکولار نیست.تقریبا ده تا 15 درصد بیماران از دردهای  خنجری ناگهانی  که بر روی درد زمینه ای سوار میشوند شکایت میکنند که به صورت چند  ثانیه ای در اطراف چشم رخ میدهند  که ممکن است یکبار یا چندین بار به صورت متوالی رخ دهد.درد معمولا در اطراف یا بالای یک  چشم  یا شقیقه آغاز میشود .معمولا یکطرفه است ومعمولا هر اپیزود  در همان محل اپیزود قبلی تکرار میشود . تمایل به وقوع درد کلاستر در سمت راست صورت بیشتر است .یک نمای کلینیکی مهم از کلاستر هدک وسایر تری ژمینال اتونومیک سفالژیا  همراهی علائم اتونوم میباشد.تماما علائم اتونومیک موقت بوده ومعمولا در مدت حمله وجود دارند.ریزش اشک و قرمزی ملتحمه شایعترین علائم  موضعی نشاندهنده درگیری اعصاب اتونوم هستند که در بیش از 80 درصد افراد حاضر میباشند .پری بینی یا آبریزش از بینی  توسط 68 تا 76 درصد بیماران در حین حمله  تجربه میشود. این علائم نیزمعمولا در همان سمتی که درد وجود دارد اتفاق می افتد. اما به صورت نادر در هردوسمت ممکن است رخ دهد.تعریق در پیشانی ، فلاشینگ صورت و ادم ناحیه نیز به صورت  نادر رخ یدهد.

علائم نورالژیک موضعی چنانکه در میگرن دیده میشود  در بیماران کلاستر هدک خیلی ناشایع میباشند. بهرحال گاهگاهی بیماران ممکن است اختلالات بینایی  وپاراستزی صورت را تجربه کنند ودر زمان حمله دچار سرگیجه شوند.در حدود 75 درصد از بیماران   حملات  30 دقیقه تا دوساعت ممکن است طول بکشد.یک بیمار ممکن است گروه یا خوشه ای از این دردهارا به صورت 6بار دریک روز یا یکبار در یکهفته تجربه کند.سیکل حملات 4تا 8 هفته ادامه میابد وسپس 90 درصد بیماران وارد دوره بدون درد یا رمیشن بیماری میگردند.این رفتار درد منشائ نام این اختلال است.بیشتر بیماران یک یا دوبار درسال درد را تجربه میکنند امابرخی ممکن است سالها فاقد درد باشند.دوره ای بودن درد نمای ویژه اختلال در 85 درصد بیماران است ودر زمان مشابه در یک روز رخ میدهد.حدود 75 درصد از موارد حملات در بین ساعت 9 شب تا ده صبح رخ میدهد.یک زمان شایع برای تجربه درد در ساعت 3 صبح یعنی میانه شب است  ودر 50 درصد از موارد بیمارباحملات درد از خواب بیدار میشود ومعمولا دوساعت بعد از  خواب رفتن بیمار ایجاد میشود.اگرچه کلاستر هدک در مردان شایعتراست  ولی به نظر میرسد زنانی که کلاستر هدک را تجربه میکنند در سنین پایینتر از مردان گرفتار بیماری میگردند  وعلائم همراه با میگرن  مخصوصا تهوع  بیشتری نسبت به مردان نشان میدهند.به صورت تیپیک کلاستر هدک در هردوجنس در خلف چشم رخ میدهد  اما احتمال بیشتری وجود دارد که زنان نسبت به مردان درد را درفک،  گونه  وگوش تجربه کنند.وقتی" اورا " وجود دارد  زنان احتمال بیشتری دارند  اورا حسی ،گفتاری و ساقه مغزی را تجربه کنند .با توجه به سیکل زمانی  بهار وپاییزشایعترین زمان برای آغاز سیکل سردرد کلاستر در هردوجنس میباشد .از نظر آماری این احتمال که زنان سیکل سردرد خود را در ماههای اکتبر تا دسامبر تجربه کنند نسبت به مردان کمتر است.زنان حملات بیشتری را در هر روز تجربه میکنند  و شدت دردشان در حملات شبانه نسبت به مردان بیشتر است

پاتوفیزیولوژی بیماری

در مطالعات اولیه  پیشنهاد شد که سردرد کلاستر ناشی از گشادی شریان کاروتید خارجی است .اما با توجه به  اینکه درد در ناحیه رترواربیتال وجود دارد دربررسی های اخیر نشان داده شده که ممکن است تغییراتی در کاروتید داخلی نیز به وقوع بیپیوندد.اکوبام و گریتز نشان دادند که تنگی سگمنتال در لومن شریان کاروتید داخلی در ناحیه کانال کاروتید  رخ میدهد و همچنین گشادشدگی قابل توجهی در شریان افتالمیک همان سمت به وقوع میپیوندد.همراه با این تغییرات افزایش در جریان خون نواحی  مرکزی پایه ای   parietotemporal در هنگام حملات رخ میدهد.بررسی های بیشتر آشکار کرد  همانند میگرن این تغییرات عروقی ممکن است ناشی از  درد این اختلال باشد نه اینکه علت درد باشد.درحال حاضر به نظر میرسد که تغییرات عروقی   به علت دیسفانکشن سیستم عصبی اتونوم باشد .این فعالیت سمپاتتیک  مسوول ریزش اشک در همان سمت آبریزش از بینی افتادگی پلک تغییر در مردمک وقرمزی ملتحمه میباشد.

به نظر میرسد هیستاین نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی کلاستر هدک داشته باشد..درمدت حمله سطح هیستامین پیدا شده در خون افزایش زیادی پیدا میکند.همانند میگرن افزایش سطح هیستامین  به علت دگرانولیشن ماست سل  در نواحی عروق درگیر رخ میدهد.

پدیده دوره ای بودن حملات  کلاستر هدک  میتواند در مورد پاتوفیزیولوژی آن راهنمایی کننده باشد.کلاستر هدک ممکن است ناشی از دیسشارزCNS در ناحیه هیپوتالاموس  که محتوی سلولهای خلفی که مسوول تنظیم فانکشن اتونومیک  وهسته قدامی که به عنوان پیس میکراصلی سیرکادیان در پستانداران  عمل میکند رخ میدهد.ساعت بیولوژیک توسط سروتونین تنظیم میگردد  و از نطر آناتومیکی به چشمها متصل است .شاید کلاستر هدک ناشی از دیسشارز آنتی درومیک پیس میکر بیولوژیک باشد

فاکتورهای تریگر

یک فاکتور تریگر در سردرد کلاستر الکل میباشد.این تریگر تقریبا در 50 درصد بیماران وجود دارد.بیمارانی که حساس به الکل هستند باید متوجه باشندکه نوشیدن الکل   میتواند باعث شروع حمله گردد در 70 تا 80 درصد مواردی که الکل مصرف میکنند.حملات 5تا 45 دقیقه بعد از خوردن حتی مقدار خیلی کمی از الکل ایحاد میشود.سایر تریگرها عبارتند از استرس روحی ،ریلکسیشن بعد از یک دوره استرس ،قرار گیری در معرض سرما و گرما،حملات تب یونجه، نورهای خیره کننده و گاهگاهی خوردن غذاهای خاص(تخم مرغ محصولات لبنی) میباشد

برخی محققین ارتباطی بین برخی مراحل خواب  وکلاستر هدک را نشان داده اند.مدارکی وجود دارد که بین کلاستر هدک اپیزودیک  و حرکات سریع چشم در خواب  رابطه وجودارد اما چنین ارتباطی بین کلاستر هدک مزمن و وحرکات چشم وجود ندارد.نماهای خاص در ساختار خواب ومکانیسم بیدارشدن میتواند در آغاز کلاستر هدک نقش داشته باشد.گزارشات نشان میدهد که کلاستر هدک با آپنه انسدادی خواب  مرتبط است.گزارش موردهایی وجود دارد که با درمان آپنه در حین خواب کلاستر هدک التیام میابد اما هنوز ثابت نشده است

مدارکی وجود دارد که تروما به سر میتواند باعث تشدید اختلال شود.180 بیماری که توسط مازونی بررسی شدند  41 نفرشان سابقه تروما به سر را داشتند  ودر 20 نفر از آنها بدنبال تروما کاهش هوشیاری اتفاق افتاده بود.این شیوع تروما در بیماران کلاستر هدک بیشتر از سایر بیماران مبتلا به سردرد است.سایر مطالعات این ارتباط رو پیدا نکردند.

برخی داروهای خاص نیز میتوانند به عنوان تریگردر بیماران مستعد عمل کنندویک میلیگرم نیتروگلیسیرین زیر زبانی میتواند باعث شروع حمله شود.تقریبا در 70 درصد بیماران کلاستر هدک  حمله میتواند توسط هیستامین زیرجلدی آغاز شود

ملاحظات تشخیصی:باید معیارهای زیر وجود داشته باشد تا تشخیص کلاستر هدک مسجل شود:

1-اقلا پنج حمله بیمار دارای معیارهای دو تا چهار باشد

2-درد به صورت  یکطرفه  باشدودر ناحیه کاسه چشمی ، فوق کاسه چشمی   ویا گیجگاهی رخ دهد و حدود 15 تا 180 درقیقه طول بکشد(وقتی که درمان نمیشود)

3-احساس بی قراری یا تشویش و یا لااقل یکی از علائم ونشانه های زیر:پرخونی ملتحمه ویا اشکریزش،پری بینی ویا آبریزش از بینی،ادم پلک،فلاشینگ صورت و پیشانی،احساس پری گوش،میوزیس ویا افتادگی پلک را داشته باشد

4-فرکانس حمله  بین روزدرمیان یکبار تا هشت بار در روز باشد (برای بیشتر از پنجاه درصد اوقات وقتی که اختلال فعال است)

5-بر اساس علائم بیمار تشخیص سایر ICHD یرای بیمار بهتر نباشد

کلاستر هدک را میتوان بر اساس زمان سنجی  دوره سردرد به فرم مزمن و اپیزودیک تقسیم کرد .وقتی که حملات کلاستر هدک در دوره هایی که 7 روز تا یکسال طول میکشد  و بوسیله دوره های بدون دردی که  یکماه یا بیشتر طول میکشد ادامه یابد به عنوان کلاستر هدک اپیزودیک شناخته میشوند.وقتی که دوره های کلاستر هدک 7 تا 365 روز ادامه یابد و بوسیله دوره های بدون درد یکماه یا کمتر از هم جدا شوند به عنوان کلاستر هدک مزمن نامیده میشوند

ملاحظات درمانی(خوانندگان عزیز از خودرمانی بپرهیزید .تشخیص و درمان بعهده پزشک است.این سایت مسوولیتی در این زمینه نخواهد داشت و مطالب صرفا جهت افزایش دانش خوانندگان در سایت گذاشته میشود)

آموزش به بیمار و پرهیز از تریگر:همانند میگرن بیماران مبتلا به کلاستر هدک نیاز است که اطلاعات زمینه ای در مورد بیماری خودشان داشته باشند.نیاز است که بدانند اگر چه درد شدید است اماخوشخیم است و یک حالت پیشرونده نیست.یکی از مهمترین موارد آموزش به بیمار این است که چگونگی پیدا کردن عوامل آغاز کننده آموزش داده شود.اغلب بیماران از تریگر ها آگاه نیستند .اگر بیمار قادر به پیدا کردن تریگر باشد باید به طرز شدیدی از آن پرهیز کند.بخاطر اینکهه حملات مدت کوتاهی پس از تریگر آغاز میشود  برای بیمار راحت است که تریگر را شناسایی کند.

بخاطر اینکه کلاستر هدک با ساعت بیولوژیک مرتبط است تغییر در خواب  حملات را میتواند تحت تاثیر قرار دهد.باید بیمار تشویق شود که بهداشت خواب را رعایت کند و از چرت زدن بعد از ظهر جلوگیری کند.هر تغییری در چرخه خواب مثل  آنچه در تعطیلات ،تغییر شیفت کاری ،عادات مطالعه،  یا جابجایی محل خواب رخ میدهد  میتواند باعث تسریع حمله گردد.بیمارانی که دوره هایی از استرس ، نگرانی، خشم ،ناامیدی را تجربه میکنند  بعد از اتمام این دوره ممکن است حمله کلاستر هدک را تجربه کنند.بیماران باید از این موارد آگاه باشند و این وارد را به حداقل برسانند

بیماران باید  در مورد در معرض قرارگیری طولانی مدت مواد بودارمثل حلالها ،گازوییل ورنگهای روغنی  در مدت زمان حمله کلاستر توجه داده شوند.نگرانی و اضطراب و خشم  وفعالیت فیزیکی شدید  باید پرهیز شود به خاطر اینکه حملات کلاستر هدک بدنبال دوره فروکش این حالات ممکن است ایجاد میشود

روشهای غیر دارویی

 ابوکام نشان داد که فشردن شریان سوپرفیشیال تمپورال باعث  کاهش درد در حدود 40 درصد بیماران میگردد ولی او همچنین نشان داد که این کار باعث بدتر شدن وضعیت درد در 40 درصد دیگر بیماران میگردد.فشار بر روی کاروتید  باعث کاهش درد در نصف موارد میشود اما همین کار باعث  بدتر شدن درد در بیش از 25 درصد بیماران میگردد.فعالیت شدید فیزیکی در ابتدای حمله در برخی از بیماران میتواند باعث کاهش شدید درد یا حتی قطع حملات درد شود.بر روی ناحیه دردناک میتوان یخ گذاشت.بخاطر اینکه حمله به سرعت ایجاد میشود درد قبل از آغاز هر درمانی بسیار شدید است .این درمانها اثر چشمگیری بر روی درد نخواهند داشت اما حتی کاهش خفیف درد توسط بیمار درک میشود.

داروهای قطع کننده:

بخاطر اینکه درد به سرعت آغاز میشود مشکل است که توسط داروهای خوراکی بتوان به اندازه کافی درد را کاهش داد.یکی از موثرترین روشها استفاده از اکسیژن صد درصد است .بیمار باید اکسیژن خالص تنفس کند که این کار بوسیله کیپ کردن دقیق ماسک متصل به کپسول اکسیژن که با جریان 8 تا10 لیتر در دقیقه تنظیم شده است حاصل میشود.مدت زمان تنفس اکسیژن ده تا پانزده دقیقه است..در بیمارانی که میتوانند این کاررا عملی کنند در 80 درصد موارد باعث کاهش درد میشود.بخاطر اینکه حملات در دوره کلاستر به صورت مکرر رخ میدهد اکسیژن باید در دسترس بیمار در خانه یا در محل کار باشد.تنفس اکسیژن درحملات شبانه بسیار مفید است

سوماتوتریپتین زیر جلدی موثرترین دارویی است که بیمار خودش میتواند مورد استفاده قرار دهدتا سردرد آن برطرف شود.در یک مطالعه 6 میلیگرم سوماتوتریپتین  زیرجلدی تاثیر بسیار بیشتری از پلاسبو داشت چراکه در بیمارانی که دارو دریافت کرده بودند 74 درصد بیماران در عرض 15 دقیقه حملاتشان کاهش یافت و این کاهش تنها در 26 درصد بیمرانی که پلاسبو دریافت کرده بودند اتفاق افتاد.اثر سوماتوتریپتین در بیماران با کلاستر هدک مزمن حدود 8 درصد کمتر از بیماران با سردرد کلاستر اپیزودیک هستند

اسپری بینی سوماتوتریپتین 20 میلیگرمی نسبت به تزریق زیر پوستی کمتر موثر میباشد.در یک مطالعه در بیمارانی که از سوماتوتریپتین زیرجلدی استفاده کرده بودند 49 تا از 52 بیمار دردشان به طور کامل در عرض پانزده دقیقه  ازبین رفته بودمیانگین زمان کاهش درد در حدود نه دقیقه بود.درحالیکه تنها 7 نفر از 52 بیمار درمان شده با اسپری بینی در همان سمت دردناکمنجر به برطرف شدن کامل درد شده بوددر عرض  پانزده دقیقه  و میانگین زمانی کاهش درد حدود 13 دقیقه بود.این مطالعه نشان داد که رضایت بیماران از تزریق زیر جلدی نسبت به اسپری بینی بیشتر است و درواقع اثر آن نیز بیشتر است

سایر اسپری ها که میتواند در قطع سردرد کلاستر موثر باشد ارگوتامین و لیدوکائین میباشد.اینهالر ارگوتامین در دوز 36 صدم تا 08/1 (یک تا سه تنفس) باعث ایجاد سطح پیک پلاسمایی ارگوتامین در عرض 5 دقیقه میشودودر 80 درصد بیماران موثر است.کریتل و همکاران نشان دادند که تجویز اینترانازال  لیدوکایین 4 درصد به میزان 1 میلیلیتر در خاتمه حملات در 4 تا از5 بیمار موثر بود.این بیماران  باید یاد میگرفتند که به صورت سوپاین دراز بکشند وسرشان را به صورت 45 درجه به سمت عقب بچرخاننند و همزمان سرشان را در حدود 30 تا 40 درجه به یکطرف بچرخانند.یک میلیلیتر لیدوکائین به آهستگی بدرون سوراخ بینی ریخته میشد  .سوراخی از بینی که در سمت دردناک قرار داشت .بیمار در این وضعیت چند دقیقه باقی میماند.این محققین معتقد بودندکه لیدوکائین به اسفنوپالاتین  فوسا میرسد وباعث بی حسی گانگلیون اسفنوپالاتین میگردد

داروی دیگر در قطع کلاستر هدک DHE میباشد که میتواند داخل وریدی داده شود  ومعمولا باعث قطع حمله میگردد.تنها مشکل این روش این است که بیمارباید در مطب پزشک برای تزریق آن حضور یابد.این باعث محدودیت در استفاده از این دارو میگردد

داروی   zolmitriptan جهت قطع حمله کلاستر هدک استفاده میشود.یک مطالعه برتری 5 تا 10 میلیگرم zolmitriptan نسبت به پلاسبو را برای کاهش درد نشان داد..بیشتر بیماران حدود 30 دقیقه بعد از استفاده از دارو درد نداشتند.اگرچه این درصد موفقیت درکاهش درد نسبت به سوماتوتریپتین زیرجلدی و اکسیژن در این دارو پایین است اما این اولین داروی خوراکی برای کاهش درد در بیماران کلاستر هدک است و در بیمارانی که دو روش قبلی قابل استفاده نیست میتوان از این داروها استفاده کرد

درمان پیشگیری از حملات:

مقتضی ترین درمان برای مدیریت سردردکلاستر ممانعت از بروز آن مخصوصا در دوره حملات کلاستر میباشد.داروها باید در طول دوره حملات  برای بیماران تهیه شوند.زمانی که دوره حملات به انتها رسید داروها را میتوان قطع کرد.به لحاظ درمانی آن مشکل است  که فهمید چه وقتی دارودرمانی آغاز و خاتمه پیدا کند چراکه آغاز حملات سریع ووطول دوره حملات کلاستر بسیار متغییر است.تصمیم گیری در این مورد معمولا مشکل است.

تجویز خوراکی 2 میلیگرم ارگوتامین تارترات 1تا دوساعت قبل از خواب میتواند خیلی موثر باشد  تا جلو حملات را بگیرد.بهرحال وقتی بیمار دوره های طولانی  حملات کلاستر را تجربه میکند  ارگوتامین میتواند باعث حملات ریباند شود.بنابراین استفاده کوتاه مدت از دارو پیشنهاد میشود.حملات کلاستر هدک در طول روز توسط استفاده پروفیلاکتیک  از داروهایی مثل وراپامیل، لیتیوم،  DHE یا پردنیزون بهتر کنترل میگردد.لیتیوم برای دردهای کلاسترهدک مزمن میتواند داروی مناسبی باشد اما باید به عوارض جانبی آن دقت کافی داده شود وفانکشن کلیه و تیروئید باید مرتب چک شود.پردنیزون در 75 درصد دردهای  کلاستر اپیزودیک موثر است.دوز دارو میتواند از ده تا 80 میلیگرم  ممکن است متغییر باشد  که برای هفت روز ادامه پیدا میکندو سپس سریعا در طی شش روز تیپر میشودودرد پاروکسیسمال  باید در چند ساعت از اولین دوز متوقف شود.استفاده طولانی مدت از پردنیزون  به علت اثرات جانبی دارو بر روی سیستم ایمنی توصیه نمیشود

ایندومتاسین میتواند خیلی در پیشگیری از سردرد کلاستر باشد.ایندومتاسین را در دوز 25 تا 50 میلیگرم  سه بار در روز میتوان تجویز کرد.مشکلات گوارشی از عوارض آن میباشد که باید مد نظر قرار گیرد.ایندومتاسین داروی اختصاصی برای پاروکسیسمال همی کرانیال میباشد که شبیه به  سردرد کلاستر میباشد .

 داروهای ضد صرع ممکن است  برای جلوگیری از سردرد کلاستر هدک مفید باشند.برخی مطالعات اخیر نشان داده اند رسپتورهای گاما آمینوبوتیریک  تایپ A  ممکن است تا حدودی در تنظیم ورود درد به کمپلکس تری ژمینوسرویکال نقش داشته باشند بنابراین داروهایی که GABA را تشدید میکنند  مثل والپروئیک اسید تاپیرومیت و گاباپنتین ممکن است  در مدیریت سردرد کلاستر هدک مفید باشند  .این داروها  والپروئیک اسید تاپیرومیت و گاباپنتین ممکن است از طریق اثر بر روی کانالهای کلسیم و سدیم voltage-gated مانع از رهایی گلوتامات شود

دریک مطالعه 49 بیمار با کلاستر هدک که از والپروئیک اسید به صورت تک دارویی یا در کنار سایر داروها برای کنترل درد استفاده شده بود(500 تا 1500 میلیگرم در روز) مشخص شد که والپروئیک اسید  در 73 درصد از بیماران موثر بود.در مطالعه دیگری  که در 15 بیمار با کلاستر هدک  انجام شد مشخص گردید که والپروئیک اسید(600 تا 2000 میلیگرم) باعث پاسخ مطلوب در 73 درصد بیماران گردید.نه تا از 15 بیمار  درد به صورت کامل در عرض یک تا 4 روز پس از مصرف داروساپرس شد.درمان به خوبی تحمل شده بود و تنها بیماراران تعوع را در هنگام استفاده از دارو گزارش کردند اما افزایش وزن  ریزش مو  و لرز از عوارض دیگری بود که گزارش شد..پیشنهاد شده است که  که در بیمارانی که علائم کلاستر هدک همراه با علائم میگرن مانند تهوع استفراغ فتوفوبیا و فنوفوبیا همراه هستند  ممکن است به صورت  بهتری نسبت به سایر بیماران به والپروئیک اسید پاسخ دهند

در یک مطالعه دیگر درمان با تاپیرومات  در ده بیمار با کلاستر هدک باعث بهبود سریع علائم شد .فروکش دوره حملات کلاستر  در نه بیمار در عرض یک تا سه هفته به وقوع پیوست  که دونفر از آن نه نفر کلاستر هدک مزمن داشتند.تمتام بیماران به دوز پایین ما بین 50 تا 125 میلیگرم  منقسم شده در دو دوز روزانه  به بیمار داده میشد  پاسخ دادندو به راحتی هم درمان را تحمل کردند.دارو در دوز 25 یا 50 میلیگرم روزانه شروع میشد و بتدریج و آهسته دارو  هر 5 تا 7 روز 25 تا 50 میلیگرم دارو افزایش داده میشد.این نحوه تجویز میتواند عوارض جانبی دارو را کم کند.

خواب آلودگی سرگیجه آتاکسی واختلالات شناختی  شایعترین عوارض جانبی گزارش شده توسط بیماران است .ایجاد سنگ کلیه و پاراستزی در بیمران استفاده کننده از این دارو گزارش شده است بخاطر این که این دارو مهارکننده ضعیف کربونیک آنهیدراز میباشد.

اطلاعات کمی هم وجود دارد که از تاثیر  گاباپنتین در درمان کلاستر هدک حمایت میکند.در یک مطالعه 12 بیمار با کلاستر هدک مقاوم به درمان(8 بیمار با کلاستر هدک اپیزودیک و 4 بیمار با کلاستر هدک مزمن) با گاباپنتین  درمان شدند و به این صورت که گاباپنتین را روزانه صد میلیگرم دریافت کردند  و بعد از سه روز دوز دارو به 300 میلیگرم  سه بار در روز افزایش داده شد.تمام بیماران در عرض 8 روز فاقد علامت شدند  و اتها عارضه جانب یآن خواب آلوودگی بود.بهرحال مدارک زیادی در زمینه اثر گاباپنتین وجود ندارد  اما میتواند داروی قابل قبولی باشد در بیمارانی که  به وراپامیل پاسخ نمیدهند